Willem Koopman
Verhalen
Easy… T, easy…I, easy…N, easy…C, easy…K, easy TINCK, TINCK, TINCK, goedzo goedzo goedzozo.

Wie kent het niet, het lied dat wij als Tinckers overal ten gehore brachten als we eens een dagje uit gingen. Bijv. naar de dierentuin, naar Urk een rondvaart maken, naar de speeltuin,

1974; het jaar waarin ik Tinck ontdekte. Ik was 15 jaar oud, mocht er eigenlijk niet in maar een leugentje was toen ook al snel gemaakt. Met mijn toenmalige maatje Hemmo Hoekzema maakte ik dus kennis met het fenomeen Tinck.

Wat zag ik, een donker hol met de langste bar van Hoogeveen, allemaal mensen die aan het dansen en gezellig praten waren. Daarbij werd zelfs bier gedronken. Een nieuwe wereld ging voor mij open. Maar…….om 23.00 uur thuis zijn, anders zwaaide er wat. (hoe is het heden ten dage?)

De bovenverdieping heb ik niet lang meegemaakt want er kwam een grote verbouwing. Geld moest er komen en dat was er niet. Plan? Lege flessen ophalen in Hoogeveen. Ondanks dat ik nog geen medewerker was hielp ik toch mee. Als ik er aan terug denk……

Lachen. Met grote tractoren mat daarachter grote boerenkarren werden lege flessen opgehaald. Zelfs uit de melkboerrekjes die de mensen voor de deur hadden gezet werden de lege melkflessen meegenomen. Alles werd verzameld bij drankenhandel Westerbeek waar de ruimte te klein bleek te zijn.

1975; Ik werd aangenomen als medewerker van Societeit Tinck. Ik hoorde erbij. Apetrots natuurlijk. Bardiensten draaien, bij een volle tent van een paar honderd man, mijn eerste pilsje tappen, bij de deur staan bezoekers binnenlaten, zaalwacht houden (lege glazen ophalen dus) wie kon de langste rij bouwen? Bardienst draaien met Gerke Jonkers kan ik mij nog goed herinneren, dat was altijd lachen. Ook al waren er nog zoveel bezoekers; Gerke deed een glas op de tapkraan en hield een paar minuten pauze om eerst zelf rustig een pilsje te drinken.

23.00 uur thuis zijn bleef. Natuurlijk kon dit niet want Tinck ging om 23.45 uur sluiten.

Als nieuwe medewerker was het de gewoonte dat je gedoopt werd. Betekende dus; tijdens het schoonmaken alle glazen aan de kant en op je kop in de spoelbak gedompeld worden. Niemand ontkwam eraan.

De verbouwing deed zijn intrede, De trap omdraaien, nieuwe bar bouwen enz enz.

Ik vond snel mijn plek binnen Tinck en zat er bijna dag en nacht. Hierdoor werd mijn vierjarige opleiding aan de L.D.S verlengd met 2 jaar. Maakte mij niet uit ik had de tijd van mijn leven. Volgens mijn ouders kon ik beter mijn bed naar Tinck verhuizen.

Via medewerker werd ik Joce-lid. Ik werd belangrijk. Joce-lid bouwzaken werd mijn eerste taak. Betekende; hier en daar een spijker in de muur rammen als het nodig was, de toiletten ontstoppen als er weer eens van alles was ingegooid. En zelfs bestuursvergaderingen bijwonen. Wat was ik trots; ik zat in het bestuur van Tinck, er moesten mensen naar mij luisteren.

Later werd het Joce-lid/voorzitter programmacommissie. Artiesten contracteren, de bekende zanger Armand, wat een kapsoneslijder. De popgroep Normaal, kwamen met een lijkwagen aanrijden volgestouwd met Grolsch. En een lawaai dat die lui produceerden!!!!

De buren belden naar Tinck…….of dit normaal was? Waarop bevestigend werd geantwoord.

Het mooiste is dat Normaal twee weken later na het optreden in Tinck landelijk bekend werden met de hit; Oerend Hard.

Op een gegeven moment gaf onze huidige DJ Bennie Venhuizen(vandaag de dag Ben geheten) te kennen dat hij ging stoppen met draaien.

Of ik daar zin in had. Het leek mij prachtig om in de voetsporen te treden van o.a Klaas Spreen, Willem Koster, Harry Bouma, Leo Bouma, en mijn zwager Willem Hersevoort.

Na het vak van Ben geleerd te hebben ging ik dus door het leven als dicjockey van societeit tinck. Nou en dan was je wat…..nog belangrijker. De spreekstalmeester van de avond.

Verzoekjes? Kom maar op, als het maar weer een glas bier opleverde. De begin tune van volgens mij eesia manna tatatatatatatatatata pompompompompom pompompompom en er maar doorheen schreeuwen……jaaaaaaaaa daar zijn we weer enz enz. De tijd van mijn leven.

Ik kan er uren over doorgaan. Wat hebben we allemaal niet meegemaakt.

Verbouwingen, knokpartijen, als het bier op was met Beert Jan Akster naar westerbeek nieuwe halen, de volkswagenbus van westerbeek mee, twee vaten bier achter op de laadklep en vol gas over de hoofdstraat. Het bier zo wild als een potje pieren zodat het niet meer te tappen was. Nieuwe medewerker/ster?.... de druk opvoeren zodat een pilsje tappen onmogelijk werd. Politiek cafe tijdens de verkiezingen. Vakantiebestedingen, man wat een organisatie, maar heel leuk om te doen. Autopedrace van Beilen naar Hoogeveen, wie bedenkt nou zoiets. Broodmaaltijd op eerste kerstdag om 8.00 uur. Tinckcabaret, oefenen en oefenen. Soms was het zo afgeladen vol dat er een tweede optreden moest plaatsvinden.

Oudejaarsnacht samen vieren en dan kattekwaad uithalen, kiosk van de Jonge inpakken o.i.d.

Nieuwjaarsdag de ouders bezoeken met twee busjes van de firma Roozeboom….en maar zingen…..van voor naar achter, van links naar rechts…… medeweggebruikers lagen in een deuk.

Schoonmaken om 23.45 uur? Het eindigde altijd weer in een waterballet. Lachen,gieren, brullen. We steunden en hielpen elkaar, we waren een familie.

Natuurlijk ook minder leuke dingen….wie herinnerd zich niet dat Be Nijmeyer het ziekenhuis in werd geslagen tijdens een vechtpartij. Ook dan waren we er voor elkaar.

Als ik mijn fotoboeken doorblader geeft het een geweldig gevoel.

Wat ben ik blij dat ik dit allemaal heb mogen meemaken. Ontzettend veel geleerd in die periode. Vandaag de dag heb ik er nog profijt van.

Societiet Tinck, wat betekent Tinck eigenlijk? Wij maakten er toentertijd van…Theologische
Instelling Niet Commerciele Kroeg. Elke Tincker weet natuurlijk dat het een klok is die tijdens het luiden NATINCKT.

Dat Natincken gaan we dus 27 maart a.s doen. Ik kan niet wachten oude bekenden terug te zien.
TOT DAN.

Willem Koopman Hoogeveen, 18 maart 2004

NB De deelnemers lijst is om privacy redenen verwijderd van de site
copyrights Jeugdsociëteit Tinck